یه آدم که تو برف یا شن راه میره ردی از خودش به جا می‌ذاره این منو یاد حرف‌ها و رفتارهای ما آدما می‌ندازه
ما یه حرف رو خیلی ساده به یه نفر می‌زنیم و می‌ریم یه رفتاری ناسنجیده بدون لحظه ای فکر انجام می‌دیم و می‌ریم
در صورتی که همه چیزایی که به چشم ما نمیاد ممکنه برای یه نفر مثل همون ردی پایی باشه که شخصی از خودش تو برف به جا می‌ذاره. از دید رونده که تنها به جلو نگاه می‌کنه و دنیا رو با افکار خودش می‌سنجه اتفاق خاصی نمیفته و همه چیز اونطور که تصور می‌کنه داره پیش میره ولی اگه لحظه ای به پشت سر نگاه کنه می‌بینه که حرف‌ها و رفتارهاش چقدر صفحه ذهن یه نفر دیگه که افکار مشابهی نداره رو خراب کرده کرده.
باید توجه کنیم و این درک را کسب کنیم که همه چیز، همیشه اونطور که به نظر می‌رسه ساده نیست. حتی حرف‌های کوچک و رفتارهایی که از نظر خودمون پذیرفته شده است و عیب و نقصی نداره میتونه زندگی یه شخص دیگه رو تغییر بده و گاهی دگرگون کنه. همه آدم ها پیش زمینه و استعداد یکسان ندارند. یه موضوع میتونه برای یک شخص بسیار حائز اهمیت و برای شخصی دیگر بی اهمیت باشه. اما خیلی از آدما عادت کردن که اون چیزی که در نظر خودشون ایرادی نداره رو ملاک سنجش دیگران قرار بدن و به راحتی در خصوص دیگران نظرات کلی بدن.
به فرض که من بهترین و بی‌عیب ترین نظرات رو داشته حق ندارم تا کسی به من اجازه نداده وارد صفحه زندگیش بشم و قدم بزنم.